در سال ۱۹۱۰ برای اولین بار هنگامی که دکتر لابر و همکاران اولین فویل آلومینیوم را نورد کردند، جایگزین قلع شد. کارخانه نورد فویل آلومینیوم در مالکیت J.G. Neher & Sons که از تولیدکنندگان آلومینیوم بوده است قرار داشت. تولید آلومینیوم توسط این کارخانه در سال 1886 و در شهر Schaffhausen در کشور سوییس در کنار آبشار راین انجام شد که از انرژی جریان آب این آبشار برای تولید آلومینیوم استفاده شد. پسران Neher با همراهی Dr. Lauber یک روش نورد پیوسته را پیدا کردند که از فویل آلومینیوم به عنوان سد محافظ استفاده می شد.
تولید فویل آلومینیوم
فویل آلومینیوم با روش نورد ورقهای حاصل از شمش های ریخته گری آلومینیوم تولید می شود. سپس در طی مراحل زیادی از نورد به قطر مورد نیاز از فویل خواهد رسید. برای رسیدن به یکنواختی در ضخامت فویل در عرض، نواری از پرتوی بتا به فویل تابیده می شود و در سوی دیگر سنسوری قرار دارد اگر شرکت عبور پرتو از فویل زیاد شود غلطک های نورد فاصله خود را بیشتر می کنند تا ضخامت فویل افزایش یابد و همینطور بالعکس اگر شدت عبور پرتوی بتا از فول کمتر از حد استاندارد شود، غلطک های نورد به یکدیگر نزدیک شده و ضخامت فویل را کمتر می کنند.
آلومینیوم در خلال نورد در دمای پایین دچار کار سختی می شود. به دلیل سختی حاصل از نورد سرد، برای بیشتر کاربرد ها نیاز است فویل ها آنیل شوند. کلاف های فویل تا زمانی که به دمای نرم شدن برسند حرارت می دهند. این دما و زمان در حدود 340 درجه سلسیوس و 12 ساعت است. در مدت حرارت دهی، روغن های روانکار می سوزند و یک سطح خشک ایجاد میکند. در برخی مواقع این روغن روانکار در وروق های سخت شده کامل سوخته نمیشوند که خود می تواند موجب ایجاد یک زمینه برای پوشش بعدی ایجاد کند.
کلاف های بزرگ فویل آلومینیوم به وسیله دستگاه فویل باز کن به کلاف های کوچکتر تبدیل می شود. این فرایند کلاف از کردن و برش دادن از عملیات مهم نهایی کردن تولید است.